Επιδιδυμιτίδα – Ορχίτιδα

Αιτιολογία.

Τα κυριότερα μικρόβια που προκαλούν επιδιδυμίτιδα είναι:

1. τα Gram(-),όπως το E.Coli και 2 τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα μικρόβια όπως το ουρεόπλασμα, το μυκόπλασμα και τα χλαμύδια.

Κυρίως είναι αποτέλεσμα προϋπάρχουσας φλεγμονής του προστάτη, της ουροδόχου κύστης ή της ουρήθρας και η εξάπλωση πραγματοποιείται διαμέσου του σπερματικού πόρου. Ενώ ορισμένοι προδιαθεσικοί παράγοντες αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης. Ο μόνιμος ουροκαθετήρας, χειρουργικές επεμβάσεις στο ουροποιητικό όπως διουρηθρική προστατεκτομή, περιτομή, κισροκήλη και διαγνωστικές εξετάσεις όπως η ουρήθρο-κυστεοσκόπηση ευνοούν την εμφάνιση επιδιδυμίτιδας. Η έντονη σεξουαλική ζωή με εναλλαγή πολλών ερωτικών συντρόφων επίσης αποτελεί επικίνδυνο παράγοντα.

Συμπτώματα.

Η οξεία επιδιδυμίτιδα εκδηλώνεται με υψηλό πυρετό και οξύ πόνο στον όρχι (ορχεοδυνία), ή σε άλλες περιπτώσεις ηπιότερα , με ένα αίσθημα βάρους στην περιοχή και ευαισθησία κατά την ψηλάφηση των επιδιδυμίδων. Στην συνέχεια παρατηρείται διόγκωση της επιδιδυμίδας, η οποία μπορεί να λάβει πολύ μεγάλες διαστάσεις, γίνεται ιδιαίτερα σκληρή και επώδυνη. Μερικές φορές, συνδυάζονται και συμπτώματα από το ουροποιητικό σύστημα, όπως συχνουρία, δυσκολία ή επώδυνη ούρηση, άλγος στο κάτω μέρος της κοιλιάς ή στην βουβωνική χώρα. Συχνά υπάρχει πόνος κατά την εκσπερμάτιση και αίμα στο σπέρμα (αιμοσπερμία).

Ενώ στην χρόνια επιδιδυμίτιδα τα συμπτώματα είναι πιο ήπια. Συμβαίνει, στις περισσότερες των περιπτώσεων, λόγω ανεπαρκούς αντιμετώπισης μιας οξείας επιδιδυμίτιδας. Χαρακτηρίζεται από περιόδους υφέσεων και εξάρσεων. Παρατηρείται ήπιος πόνος, κυρίως, κατά την ψηλάφηση της επιδιδυμίδας και ένα αίσθημα βάρους στην περιοχή με αντανάκλαση στην βουβωνική περιοχή και κάτω κοιλιακή χώρα. Ορισμένες φορές τα συμπτώματα είναι, ιδιαιτέρως, ενοχλητικά και χρήζουν φαρμακευτικής αντιμετώπισης. Η επιδιδυμίδα σκληραίνει και η χρόνια φλεγμονή μπορεί να φράξει τον αυλό της με αρνητικό αποτέλεσμα στην γονιμότητα ενός άνδρα.

Διάγνωση.

Αρχικά, απαιτείται κλινική εξέταση από τον Ουρολόγο. Συνήθως είναι απαραίτητο να υποβληθείτε σε κάποιες ειδικές εξετάσεις, όπως:

• Γενική εξέταση αίματος , CRP, TKE.

• Γενική και καλλιέργεια ούρων.

• Υπερηχοτομογράφημα όρχεων – έγχρωμο Doppler-triplex όρχεων.

ΣΥΣΤΑΣΗ: «Είναι σημαντικό ο Ουρολόγος να αποκλείσει την πιθανότητα συστροφής του όρχεως, η οποία είναι επείγουσα κατάσταση και επιβάλλεται άμεση χειρουργική αντιμετώπιση».

Θεραπεία.

Απαιτείται φαρμακευτική θεραπεία , η οποία, συνήθως, περιλαμβάνει:

• Αντιβιοτικά.

• Αντιφλεγμονώδη,

• Αντιπυρετικά.

Βοηθάει σημαντικά οι όρχεις να συγκρατιούνται σε ψηλότερη θέση. Σπανιότερα απαιτείται νοσηλεία στο νοσοκομείο και ενδοφλέβια φαρμακευτική αγωγή, ειδικά σε μεγαλύτερης ηλικίας άνδρες με συνοδά νοσήματα, καρδιοπάθειες ή αναπνευστικού τύπου παθήσεις.

Επιπλοκές.

Είναι σπάνιες αλλά μπορεί να συμβούν, όπως:

• Υδροκήλη, δηλαδή συλλογή υγρού γύρω από τον όρχι. Αυτό είναι συχνό, συνήθως όμως το υγρό απορροφάται από μόνο του.

• Απόστημα στο όσχεο – νέκρωση του όρχεως, το οποίο μπορεί να χρειαστεί χειρουργική αντιμετώπιση.

• Υπογονιμότητα.