Ορισμός
Υποσπαδίας είναι μια συγγενής ανωμαλία (εκ γενετής πάθηση ). Είναι η κατάσταση, κατά την οποία το έξω στόμιο της ουρήθρας δεν βρίσκεται στην φυσιολογική του θέση, δηλαδή δεν βρίσκεται στην κορυφή της βαλάνου.
Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται διεθνώς μια συνεχής αύξηση στον αριθμό των περιστατικών , με τη συχνότητα να αγγίζει το 1/80 σε τελειόμηνα νεογέννητα αγόρια.
Αιτιολογία
Δεν υπάρχει ξεκάθαρη αιτία για την εμφάνιση του υποσπαδία. Υπάρχουν παράγοντες που μπορεί να συμβάλλουν :
1. Κληρονομικότητα. Σε ποσοστό περίπου 20%, η πάθηση φαίνεται να σχετίζεται με την οικογενειακή προδιάθεση . Ακόμη σε οικογένειες με παιδί με υποσπαδία υπάρχει κίνδυνος περίπου 7% για επανεμφάνιση.
2. Η ηλικία της μητέρας. Και η πολύ μικρή και η μεγάλη ηλικία της μητέρας μπορεί να επηρεάσει.
3. Το μικρό σωματικό βάρος των μωρών. Φαίνεται να έχουν υψηλότερο κίνδυνο για υποσπαδία.
4. Διαταραχές του ενδοκρινικού συστήματος του νεογνού.
5. Η λήψη ορμονών κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης από τη μητέρα.
6. Η μόλυνση του περιβάλλοντος με χημικές ουσίες που το ανθρώπινο σώμα αναγνωρίζει και εκλαμβάνει ως θηλυκές ορμόνες ή με ουσίες που επηρεάζουν τις ανδρικές ορμόνες (αύξηση της οιστρογονικής μόλυνσης του περιβάλλοντος). Έχει τεκμηριωθεί επιστημονικά ότι τα φυτοφάρμακα, τα ζιζανιοκτόνα και τα πλαστικά μεταβολίζονται στο περιβάλλον σε χημικές ενώσεις με μόριο παρόμοιο με αυτό των οιστρογόνων. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την ατελή αρρενοποίηση των αρρένων εμβρύων και την όλο και συχνότερη εμφάνιση του υποσπαδία.
Ταξινόμηση
• Βαλανικός υποσπαδίας. Το στόμιο εκβάλλει στην κάτω επιφάνεια της βαλάνου
• Υποβαλανικός. Το στόμιο βρίσκεται στη στεφανιαία αύλακα
• Υψηλός – μέσος και χαμηλός πεϊκός υποσπαδίας. Ανάλογα με το σημείο εκβολής του έξω στομίου της ουρήθρας στο σώμα του πέους.
• Οσχεϊκός
Το 80% των περιπτώσεων αφορά τις τρεις πρώτες μορφές υποσπαδία. Εκτός από την έκτοπη εκβολή της ουρήθρας, συνήθως συνυπάρχει και γωνίωση του πέους (στραβό πέος ), ιδαίτερα αντιληπτό σε στύση.
•
Διάγνωση
Τίθεται κατά τη γέννηση, πολύ εύκολα, με την επισκόπηση του πέους του παιδιού.
Επίσης, θα πρέπει να αξιολογηθεί η θέση των όρχεων, γιατί, σε ένα ποσοστό περίπου 10% παιδιών με υποσπαδία, συνυπάρχει και κρυψορχία.
Αξιολογείται, επίσης, η ούρηση του αγοριού.
Θεραπεία
Η αντιμετώπιση του υποσπαδία είναι χειρουργική ( ουρηθροπλαστική ).
Διενεργείται για λόγους:
• Λειτουργικούς , αποκατάσταση θέσης του στομίου , στένωμα ουρήθρας και γωνίωση του πέους αν υπάρχουν.
• Αισθητικούς – φυσιολογική εμφάνιση του πέους
• Ψυχολογικούς. Βελτίωση της ψυχολογίας του παιδιού και αποφυγή σεξουαλικών διαταραχών στο μέλλον.
Η καλύτερη ηλικία, για να υποβληθεί το παιδί στο χειρουργείο, είναι μεταξύ 6-18 μηνών, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να χρειαστεί και επανεπέμβαση.
